Voor mijn werk ben ik laatst een week naar Amerika geweest. Op voorhand had ik al even onderzoek gedaan naar welke bekende brouwerijen er in de buurt zouden zitten. De bestemming lag in de buurt van Sacramento, California, dus ik had direct Anchor brewing, Sierra Nevada, Ballast Point en Russian River in gedachten. Op de kaart ligt dat allemaal best wel dicht bij elkaar, maar helaas in werkelijkheid is dat best wel een eind uit elkaar. Ik besloot om het ter plekke maar uit te zoeken. Als je naar een willekeurige stad kijkt, in dit geval Sacramento of specifieker Folsom, zie je ongeveer op elke hoek van de straat wel een brouwerij, brewpub of iets anders wat met craftbeer te maken heeft, dus het zou wel goed komen.
Toen ik eenmaal voet op Amerikaanse bodem had gezet, bleek dat ik een middag voor mijzelf had. Met de Untappd -app alle venues in de buurt gezocht. Er bleek geen enkele ''grote naam' bij te zitten. Op loopafstand zat een brouwerij. Vol goede moed, met een verse jetlag in de knieën, ben ik op pad gegaan. Onderweg werd me duidelijk dat normale mensen in Amerika niet lopen, maar alles met de auto doen. Alleen zwervers lopen. Bij het oversteken over de vijfbaansweg zag ik mensen met een blik ergens tussen irritatie en medelijden naar me kijken. Halverwege de zebra begon het stoplicht te knipperen, en vanaf 15 seconden omlaag te tellen. Ongeduldig hoorde ik gaspedalen al wat ingetrapt worden. Half hollend ben ik aan de overkant gekomen.
Na een minuut of twintig wandelen in de Californische zon arriveerde ik op een parkeerterrein vol met pick-up trucks. Middenin stond een grote betonnen schoenendoos, waar allerlei reclameborden op waren bevestigd. Een daarvan was van de Fort Rock Brewing Company. Het was dinsdagmiddag 2 uur, dus ik verwachtte niet al te veel mensen binnen. Tot mijn verbazing zaten er een stuk of 30 mensen binnen. Allemaal aan de pints met IPA. De brouwers waren net bezig met het koelen van een IPA. De geur was fantastisch, de ruimte was gevuld met een intense hopgeur. Ik stond geïnteresseerd te kijken naar wat ze allemaal aan het doen waren, toen ik met de brouwer in gesprek raakte. Hij nodigde me uit tussen de tanks. Ik vertelde hem dat ik een hobbybrouwer was, dus ik kreeg de Grand Tour. Ik verwachte een hoop nieuwe inzichten te gaan horen, maar dankzij het internet zijn er geen geheimen meer over hop, hoeveelheden, koffietoevoegingen, lagertijden, etc. Alles wat de brouwer vertelde had ik al eens gelezen.
De vraag naar hun bier kunnen ze nauwelijks aan. En dat is best wel knap voor een van de vele brouwerijen in de stad. Craft beer is, misschien hier nog wel meer dan in Nederland, big bussiness. Ik bestelde een proefplankje van de bieren. De meeste bieren waren gangbare IPA's met een goede hopbalans. Een aantal jaren geleden zouden dit soort bieren niet in Nederland te krijgen zijn, maar inmiddels hebben we de hoeveelheden hop gelijk getrokken. Een van de IPA's had komkommer als toevoeging. Als je het niet weet, zat er gewoon een soort groentesoepsmaak aan. De brouwer had in andere bieren een voorkeur voor Europese, nobele hoppen en dit was mooi te proeven in een lager en een brown ale. Daarna begon de hectiek van het werk, maar na het werk moest er toch gegeten worden. Uiteraard met een paar biertjes. Nu waren we bij BJ's restaurant aanbeland. Een stampvol restaurant, waar duidelijk niet gebrouwen werd, maar waar de vergistingstanks wel goed zichtbaar stonden opgesteld. De bieren waren wat teleurstellend. De brown ale was waterig, de stout erg moutbitter en wat zuur, de porter was te gebrand. De Guinness was dan nog het best. Gelukkig was de steak groot, sappig en zacht.
Een aantal dagen later reden we langs een brouwerij 'Out of Bounds'. Het zag er leuk uit. Ze adverteren met een grote Biergarten. Volgens de man met wie ik was, waren de bieren niet geweldig, maar die biergarten was wel goed. Diezelfde avond zijn we er toch heengereden. Bij binnenkomst leek het wel alsof we bij een feestje binnenkwamen. Er waren veel mensen die mooi aangekleed waren, in een hoek iets van een bruiloftsreceptie. De bieren waren prima, hier waren ook de NEIPA's en kettle soured fruitbieren te drinken. De serveersters stonden binnen no-time aan onze tafel 'How are you doing, guys?' De bieren waren goed, de bediening snel en na een goede maaltijd met een aantal bier en wat leuke gesprekken met 'Mericanen, hebben we een dikke tip achtergelaten.
De avond voor vertrek zijn we naar een club geweest. Je waant je hier in een film. Dat in Amerika alles groter en meer is, is echt niet overdreven. De meesten bezoekers kwamen in hun veel te grote pick-up trucks aangereden, mannen met baseballpetjes op en met baseballshirts aan, de vrouwen hebben te veel make-up. Bier werd er blijkbaar niet veel gedronken, de meesten dronken shots. Er was live countrymuziek, maar het mooiste was de de hiphopruimte. De vrouwen stonden op de dansvloer, er werd geschuurd en gezweet, een grote glijerige bende. Gedurende de avond hebben de hele bierkaart doorlopen, met tussendoor een shot. Begonnen met een Lagunitas IPA, daarna en paar Corona om uiteindelijk bij Bud Light terecht te komen. En zo komt er aan de week die op biergebied zo mooi begon, toch nog een teleurstellend einde. Meer is dus niet altijd beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten