Proefnotitie | Oath of Black Blood Imperial Stout

Hierbij de proefnotitie van het bier Oath of Black Blood. Het idee was om een stout te maken
met honing. Aangezien de heidehoning niet beschikbaar was, heb ik dit vervangen voor een klein deel gewone honing en de rest kokossuiker. Dit heeft geresulteerd in een niet zo dikke stout. Vreemd genoeg is het bier wel vrij plakkerig, bijna siropig, maar ontbreekt het aan het dikke mondgevoel. 

De geur is vol met pure chocolade, mocca, koffie, zoet en een toefje kokos. Misschien iets te gebrand. Het koolzuur is een fractie te hoog.  Dit euvel heb ik vaker gehad, in het bijzonder bij mijn stouts. Op de een of andere manier bouwden ze allemaal te veel koolzuur op in de fles. Dit bier heb ik na de vergisting, geheveld in een fust en dat nog 3 weken laten rusten. Ondanks de lichte overmaat aan prik, denk ik dat het toch geholpen heeft. De langzame navergisting is naar mijn mening het gevolg van het alcoholpercentage en de donkere mouten, wat de vergistingsgraad omlaag brengt. 

In de smaak is het bier stevig, met een plakkerig mondgevoel en prima geroosterde smaken. De diverse donkere moutsoorten hebben het bier een sterke koffie, chocolade en bruin broodsmaak gegeven. Net als mijn vorige stouts, vind ik dat er een bepaalde moutzurigheid aan het bier zit. Dit lijkt wat op bieren die met koffie zijn gebrouwen, alsof er koffieprut in het bier zit. Donkere mouten laten de pH van het bier sterk dalen, wat tot dit soort bijsmaken zorgt. In de volgende stout heb ik de pH omhoog gebracht met gebluste kalk, iets wat volgens mij goed heeft gewerkt, maar het bier moet nog geproefd worden. Ik verwacht dat in afwezigheid van dit zuurtje, het bier veel zachter wordt en soepeler. Al met al, ben ik redelijk tevreden over het bier, elke keer een stapje vooruit, een beetje leren en uiteindelijk brouw je dan een perfecte stout. Een zesje voor dit bier.

Cold IPA | Obscured By The Sun

In het kader van 'Ja die combinatie hadden we nog niet gehad' presenteren we hier de Cold IPA. Net als alle voorgaande innovaties op de IPA, zoals de NEIPA en brut IPA is het slechts het rangschikken van diverse ideeën, maar we geven het bier het voordeel van de twijfel.  

Bij het horen van de term cold IPA denk ik eerst aan die bevroren tap van Heineken. Extra Cold dat was het. Koud en smakeloos pils weliswaar en die zie je gelukkig niet vaak meer, maar ik ben dan ook al een tijdje niet meer in de kroeg geweest. Ook is een Cold IPA geen ge-eisbockte versie van een IPA.  Nee, de Cold IPA is een nieuwe bierstijl voor het eerst gebrouwen door brouwerij Wayfinder in Amerika. Het is een 'crispy' IPA en wordt gebrouwen met alleen pilsmout, ongemout en een ondergist. De gebruikte hoppen in dit eerste bier zijn Pacific Sunrise en Talus hop die behoren tot de nieuwste fruitige, juicy hopsoorten. Het is een cross-overstijl, ergens tussen een lager en een IPA. De brouwer zegt zelf dat het bier een poging is tot het maken van een 'Wester dan West Coast IPA'. Met andere woorden, een ongelofelijk hoppig bier, nog hoppiger dan een West Coast IPA, wat tot voor kort al de meest hoppige bierstijl goldt.

Door de relatief hoge dosering van de rijst en het gebruik van de lagergist, zal het bier weinig body verhouden. Dit betekent dat de hop nog meer kan shinen. Waar normaal gesproken de mouten, palemout eventueel aangevuld met caramouten, balans bieden aan de hop, en dus eigenlijk de hop minder ruimte bieden, zal de balans van dit bier nog meer in de richting van de hop liggen. 

Het recept 

De moutstort is eenvoudig: pilsmout met 30% rijst. Ik heb geen reden om dat te veranderen. Voor de hoppen heb ik geprobeerd om deze hetzelfde te krijgen als in het Warfinder, d.w.z. Pacific Sunrise en Talus. Gelukkig was de Talus bij Crossmyloof aanwezig. De Pacific Sunrise geeft een tropical, citrus en berrysmaak. Deze kon ik niet vinden dus die heb ik voor de Taiheke vervangen. De Taiheke hop is in feite een Cascade die in Nieuw-Zeeland geplant is. Door het terroir heeft de hop zich anders ontwikkeld en biedt deze ook citrus en tropisch fruitkarakter. Het moeilijkste is nu het vormgeven van de hoptoevoegingen. Er zijn vooral veel late hoptoevoegingen bedacht in de whirlpool en bij het drooghoppen (5,3 gram per liter). Misschien dat ik nog een tweede drooghopgift doe met andere hopsoorten (Hallertau Huell Melon).

De gist heb ik ook bij Crossmyloof vandaan en is de Hell pilsnergist.

     
Aantal liters------- : 15 liter
Gewenst begin SG---- : 1063
Brouwzaalrendement-- : 70 %
Totaal brouwwater--- : 23.55 liter
Spoelwater---------- : 5.55 liter
Maischwater--------- : 18 liter
Kooktijd------------ : 60 minuten
Berekende kleur----- : 12.4 EBC (Morey)
Berekende bitterheid : 40 EBU (Tinseth)

 79% 3660 g Pilsmout                             5.5  EBC   
 21% 1000 g Rijstvlokken                         1    EBC   

Maischschema
25m/64°C Maischdikte is: 3.44 L/kg
20m/73°C Maischdikte is: 3.44 L/kg
 5m/75°C Maischdikte is: 3.44 L/kg
 1m/78°C Maischdikte is: 3.44 L/kg

 Pellets  20 g  9.2 %az  60 min P Taiheke
 Pellets  25 g  9.2 %az  10 min P Taiheke
 Pellets   25 g  6.5 %az  10 min P Talus
 Pellets   20 g  9.2 %az  0 min whirlpool P Taiheke
 Pellets   30 g  6.5 %az  0 min whirlpool P Talus
 Drooghop  35 g  9.2 %az  0 min drooghop Taiheke
 Drooghop   45 g  6.5 %az  0 min drooghop Talus

 Gistsoort:        CML Beirm Hell (pilsner) op 12°C.