De Diabolo tripel ziet er al mooi helder uit in de fles met een klein bodempje gist. Bij het inschenken is de kleur donkerder dan ik van een tripel verwacht. De kleur is oranjebruin. Het schuim is iets grof en zakt snel in tot een ringetje.
De geur is fruitig, met een caramelachtige en wortmoutigheid. Deze geuren zijn afkomstig van de moutstroop die door het indikken, redelijk wat bruinkleuring voor zijn kiezen heeft gekregen. Verder is er een subtiele hoppigheid aanwezig, deze past goed bij de bierstijl.
De smaak is zoetig, met een wat wortachtige smaak. Typisch de smaak van melanoidines of caramellisatie die tijdens het produceren van het moutextract is gevormd. Daarnaast zit er iets van een gek bittertje in dat langzamerhand storend wordt. De doordrinkbaarheid van het bier is minder goed, er is te veel body en te weinig koolzuur om het bier fris te maken.
Dit bier heeft niet zoveel met een tripel te maken, het is te donker en het bier mist simpelweg de balans tussen doordrinkbaarheid, bitter en hop. Zelfs de toevoeging van de T-58 gist heeft deze catastrofe in een glas niet kunnen helpen. Jammer dit, we gaan gewoon weer echt brouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten