De Jester pale ale is gebrouwen naar voorbeeld van de Sierra Nevada Pale Ale. En om bij het einde te beginnen: die is best goed gelukt. Van de mensen die ik een flesje heb gegeven, krijg ik goede kritieken. Het bier is qua receptuur vrij eenvoudig met twee moutsoorten, twee hoppen en een schone gist.
De geur is ingetogen hoppig en is een combinatie van hop en (cara)mout. Bij de eerste slok proef je een flinke bitterheid die bovengemiddeld is. Zeker voor een dergelijk droog uitvergist bier is de 40 IBU weinig subtiel. Zeker vlak na het bottelen stond de bitterheid alles in de weg. Na een week of 8 is de bitterheid stevig, maar wordt nu ondersteunt door de moutige smaken van de caramout. Het origineel is zeker een stukje zoeter en lijkt ook wat minder bitter. Ik vermoed dat dit deels te wijten is aan watersamenstelling.
Voor een volgende keer zou ik de bitterheid zo'n 5 punten naar beneden bijstellen. Een aantal van de recepten op Brewfather lagen ook eerder in de range van 32-35 IBU. Dit bier is geslaagd, maar om het echt een doordrinker te laten zijn, zullen er minder hop in moeten, eventueel hoger in temperatuur maischen en een lichte waterbehandeling worden toegepast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten