Het punt is dat ik IPA-moe ben. Jawel u hoort het goed; fatigue van mijn IPA smaakpapillen. Ik moet toegeven, ze smaken me niet onprettig. Ik kan er zelfs met enige regelmaat eentje drinken, maar het ligt genuanceerder. De smaken worden voor mij steeds een beetje minder uniek of verrassend, of je er nu Azacca, El Dorado, Idaho-7, HSBC233, of nog weer de nieuwste van de nieuwste hop er in gooit. In de beschrijvingen op Untappd kom ik niet veel verder dan fruitig hoppig, soms zelfs tot mango, exotisch fruit of pompelmoezen, gevolgd door bitter tot medium bitter. In een enkel geval geef ik nog een opmerking over de body of moutigheid. Dat is het. En nu ben ik ze een beetje zat, die IPA's.
Op Untappd probeer ik van veel brouwerijen in ieder geval de top 10 van meest gedronken bieren vol te krijgen. Dat is inderdaad triest en werkt overmatig alcohol in de hand, maar daar word ik gelukkig van. Dit in combinatie met de peer pressure van Untappd die er voor zorgt dat ik dat ene bier dat van iedereen een perfecte vijf ontvangt van die obscure Estlandse brouwerij ook moet proeven. En er komen voor mijn gevoel iedere dag nieuwe perfecte vijven bij. Brouwerijen waar ik nog nooit van gehoord heb. In de bierwinkel staan die blikken met IPA's je al aan te kijken met kleurrijke etiketten en fantasievolle namen. De prijzen liggen rond 6 euro of hoger en hoe gewilder, hoe duurder. Natuurlijk gaat er veel hop in zo'n bier en raak je veel wort kwijt als je een dikke IPA brouwt, maar 6 euro voor een halve liter bier vind ik veel.
Om nu weer even terug te komen op mijn punt: ik heb in de afgelopen jaren dit soort bieren ook gedronken. In eerste instantie de beste IPA's uit Amerika. Daarna kwamen er vergelijkbare bieren uit Nederland, Engeland, Duitsland, Schotland, zelfs uit Estland ook. Blikken van een halve liter, schreeuwerig etiket en opvallende naam. Mooie bieren met een fruitig hoppige smaak en redelijk bittertje en een plakkerig mondgevoel. Bij de volgende IPA kwam ik tot eenzelfde oordeel, en bij de volgende ook. Moe van IPA's, ik noem het de IPAtigue.
Toch een IPA?
Gelukkig hangt mijn geluk niet af van de commercieel verkrijgbare bieren, ik kan tenslotte zelf brouwen. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van hop. Maar er is meer dan alleen hop. Ik wil moutigheid, body, een randje gebrand, een fruitig gistkarakter en ook hop. Dat klinkt toch een stuk interessanter dan een strikt hop-georiënteerd bier?
Een stijl die mout en hop op een mooie manier combineert is de American Brown Ale. Dit is voor mij een redelijk onbekende bierstijl welke ergens in de hoek van black IPA, red IPA en brown IPA (die bestaat echt) zit. In de basis is het een IPA, maar met meer nadruk op de moutstort en een lichtere hopstort. De definitie van een American Brown Ale is niet helemaal dichtgetikt. Er mogen donkere mouten gebruikt worden en hierbij kun je caramouten of gebrande mouten gebruiken, of een combinatie van beide.
Ik heb nog een zak met Munich dark van de Swaen mouterij liggen. De geur van deze mout is donker, met donkere broodkorst en toffee. In eerste instantie wilde ik hier de amber malt van Thomas Fawcett gebruiken, maar die had ik per ongeluk al eerder opgemaakt. De Munich dark is best wel donker in uiterlijk en de zak geeft ook aan dat het om een donkere variant gaat (110-130EBC), maar op de website staat 15-25 EBC). Om de moutigheid te verhogen wordt er een flink deel caravienna gebruikt. De bedoeling hiervan is om het bier echt vol en zoetig te maken. Voor een verdere smaakverdieping wordt er nog een geroosterde tarwe toegevoegd. De hoppen zijn old-school Amerikaanse hoppen, met Columbus en Cascade als belangrijkste hoppen. De Styrian Goldings is een toevoeging die ik op basis van de gevonden recepten heb toegevoegd. In veel recepten wordt er Willamette, Crystal of andere nieuwe-wereld nobele hoppen verwerkt.
De gist zou de London Ale III worden, die geeft een licht fruitig smaakprofiel en vergist niet al te ver door (73%-76% vergistingsgraad). Helaas was deze over de datum en niet meer levend te krijgen in een starter. Dus dan maar weer voor die oersaaie US-05 gekozen.
Het recept
Aantal liters------- : 12 liter
Gewenst begin SG---- : 1060
Brouwzaalrendement-- : 70 %
Totaal brouwwater--- : 18.84 liter
Spoelwater---------- : 3.84 liter
Maischwater--------- : 15 liter
Kooktijd------------ : 60 minuten
Berekende kleur----- : 38 EBC (Morey)
Berekende bitterheid : 44 EBU (Tinseth)
81% 2958 g Pale alemout 5.5 EBC
12% 438 g Caravienne 66 EBC
6% 219 g Dark Munich (Swaen) 120 EBC
1% 36 g Geroosterde tarwe 900 EBC
60m/68°C Maischdikte is: 4.1 L/kg
20m/73°C Maischdikte is: 4.1 L/kg
1m/78°C Maischdikte is: 4.1 L/kg
10 g 12 %az 60 min P Columbus
12 g 6 %az 45 min P Styrian Golding (Slovenia)
15 g 5 %az 10 min P Cascade
15 g 5 %az 5 min P Cascade
36 g 5 %az 0 min D Cascade
Gist:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten