De Baltic Porter is een subtiele stijl met in de eerste plaats de ondergist die een vrij clean, oftewel weinig gistkarakter aan het bier geeft. Daarnaast is de kleur zeer donkerbruin tot zwart, wat sommige mensen interpreteren als een heftig en gebrand bier, maar ook hier is subtiliteit het sleutelwoord. In grote lijnen zou je kunnen zeggen dat de Baltic Porter een ietwat donkerdere en minder zoete versie is van het Nederlandse bokbier.
In de geur heeft het bier een mooie chocoladeachtige toets met de licht gebrande mouten die
wat naar koffie ruiken. Bij het brouwen is bij de 'aromahop' toevoeging gefermenteerde Centennialhop toegevoegd. De geur van de hop na het fermenteren was alleszins interessant te noemen met geuren die op pijptabak, krenten, vijgen en wat wildere geuren leken. Deze geuren worden grotendeels overschaduwd door de mouten, maar verscholen hierachter kan ik deze geuren wel ruiken. Ik verwacht dat degene die dit bier proeven en het niet weten, dit niet gaan ruiken.
De eerste slok is voor mij net iets te gebrand. Omdat ik tijdens de brouwsessie ook daadwerkelijk bier probeerde te maken (Lees: ik liep te kloten), was ik helemaal niet bezig met pH-correctie. Terwijl dat wel een van de belangrijkste recente leermomenten was. Door de donkere mouten daalt de pH en raakt het bier al snel uit balans, te gebrand en scherp. Ondanks de beperkte percentages donkere mout is dit bier ook zo. Een toevoeging van gips of gebluste kalk had het bier soepeler gemaakt. Het bier is wel mooi chocoladeachtig en raakt het nu na een aantal weken steeds beter in balans. De gefermenteerde hop is nauwelijks te proeven. Er is wel iets van een wild smaakje maar geen volle bak dierenwinkel. Al met al, een stijl die ik nog wel vaker wil brouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten