Veense Brul | Barleywine

Ergens in Engeland, een hele lange tijd geleden, heeft iemand bedacht om een stevig bier te brouwen voor speciale gelegenheden. Meer mout en een extra handje hop. Het resultaat was een amber tot donkerbruingekleurd bier met een volle body en bovenmatig veel alcohol. Mooi in balans door meer alcohol, meer bitter en meer body.  Men noemde het een barleywine.

Daarna hebben de Amerikanen de stijl volledig uit zijn verband getrokken met  'More hops, Cascade, more malt!! Aahuuuu!' Je hoort ze al brullen. 'More is better!' De hedendaagse voorbeelden zoals Old Foghorn. Old Horizontal en Bigfoot zijn ook zeker de moeite waard.
Amerikaanse barleywines bestaan vaak uit hoofdzakelijk pale malt, aangevuld met caramouten. De hoppen zijn vaak stevige C-hoppen en de bitterheid is hoger. Als je er zo over nadenkt, heeft het niet zo veel meer van doen met het Engelse voorbeeld. De Amerikaanse versies zijn min of meer gewoon minder gehopte double IPA's of triple IPA's.

Engelse barleywines hebben minder hopkarakter dan de Amerikaanse barleywines en er worden typisch Engelse hoppen gebruikt. De Engelse voorbeelden zijn over het algemeen donkerder, moutiger, fruitiger en bevatten over het algemeen meer speciale mouten dan de Amerikaanse. 

Het recept

In dit recept is er geprobeerd om een soort kruising tussen beide stijlen te maken. Er wordt niet zo veel hop gebruikt als in een Amerikaanse barleywine en met de Engelse hop en gist wordt het een milde, matig hoppige barleywine.

De moutstort bestaat uit pilsmout, aangevuld met een drietal speciale mouten. Hiermee benadrukken we de moutigheid en krijgt het bier een mooie kleur.
Voor het hoppen wordt er gebitterd met Columbus, die een sterke citruspunch geeft. De Challenger is een Engelse hop die vooral als bloemig wordt omschreven, maar ook wat citrus en munt geeft. De Chinook aan het einde van de kook bevat een hoog cohumulonegehalte en heeft een sterke dennenachtige smaak. 

De bitterheid is bij dergelijke bieren altijd vrij hoog. Tegen het zoete en moutige mondgevoel mag er best veel hop staan om het bier balans te geven.
De Nottinghamgist is Engelse, neutrale gist die een lichte indruk van fruit en esters geeft. De vergistingsgraad is hoog.

Aantal liters------- : 70 liter
Gewenst begin SG---- : 1078
Brouwzaalrendement-- : 70 %
Totaal brouwwater--- : 109.9 liter
Spoelwater---------- : 12.9 liter
Maischwater--------- : 97 liter
Kooktijd------------ :  minuten
Berekende kleur----- : 33.4 EBC (Morey)
Berekende bitterheid : 56 EBU (Tinseth)

90% 23074 g Pilsmout 3 EBC                    3    EBC   
6%     1538 g Caramunich                        123  EBC   
2%       512 g Special B                            391  EBC   
2%       512 g Melanoidinmout                    60   EBC   

Omdat tijdens het afwegen de hoeveelheid 'gewone' caramunich tekort schoot, is dit aangevuld met de I en III versies van deze mout. Verder bleek tijdens het brouwen dat de dichtheid aan de lage kant was. Hiervoor is er vloeibare kandij toegevoegd. Dan komen we uit op het volgende recept:

45m/64°C Maischdikte is: 3.78 L/kg
20m/73°C Maischdikte is: 3.78 L/kg
1m/78°C Maischdikte is: 3.78 L/kg 

80 g  14 %az  60 min P Columbus                       
100 g  6 %az    10 min P Challenger                     
100 g  12 %az    5 min P Chinook                        

Gistsoort : Danstar Nottingham